Metrekareye Kaç İzmarit Düşüyor?

Sabah erken saatlerde çıktığım yürüyüşlerden biliyorum. Cadde ve sokaklarda yalnızca birkaç insana rastlayabileceğiniz bir zaman diliminden. Kordon bölgesi bu şehirde her sabah baştan başa yıkanıp temizlenir. Sokaklar, caddeler, kaldırımlar tertemiz süpürülür. Şehrin her bir yanı hiç abartısız ve de kelimenin tam manasıyla ''pırıl pırıl'' yapılır. Yine her sabah belediyenin kadın görevlileri, insanlar altında oturup dinlensin ve serinlesin diye dizayn edilmiş ağaçların çevresine fütursuzca atılan onlarca sigara izmaritini elleriyle tek tek toplar. Herhalde dünyadaki en sinir bozucu işlerden biridir. Hemen yakınlarda hem çöp hem izmarit atmak için bir sürü imkân varken, sağa sola, her yere sigara artığı savurmak nasıl bir aymazlıktır?

Tül Perdedeki Bıçak İzleri 🔪

Yazıyı bitirip başlığını koyduktan sonra okurların ilk anda polisiye türü bir deneme okuyacağını zannetmelerinin muhtemel olduğunu düşündüm birden...

''Gerilim içindeki genç adam odaya doğru kuşkuyla ilerlerken tül perdenin ardına saklanmış olan ve elindeki bıçağa kadar bariz biçimde görülebilen katili fark edip duraksadı,'' diye başlayan bir deneme mesela.

''Ben bu başlıkta bir deneme yazmadım hakim bey. Güneş yazmış. Şey, pardon! Diyecektim ki 'Tül perdedeki o bıçak izlerini güneş yapmış.'

''İzahı olmayan şeylerin mizahı olur'' demişler hani. Bu da ona benzedi. Malumunuz bu yılki sıcaklara ''aşırı'' demek hafif kaldı. Bunalmaktan, bezginlikten mahvolduk. Nerelere gideceğimizi, ne yapacağımızı şaşırdık. 

Tül perde ile bıçak ilişkisi kurmak da yan binadaki komşumdan armağan. Her zaman yaptığımız gibi birgün yine balkondan balkona sıcakların dayanılmazlığını şikayet ediyorduk birbirimize. Dedim ki: ''Bizim tül perdeler bile bu yılki sıcaklara dayanamadı. Bazı yerleri kopuk kopuk olmuş. Değiştirmemiz lazım.'' Komşum birden çok şaşırdı: ''Aaa, bizim tüller de biri gelip bazı yerlerinden bıçaklamış gibi oldu bu yıl. Güneşten miymiş meğer?!''

Eylül Ayından Fotoğraflar

Manolya tohumu çimlendirme zamanı geldi çattı. Geçen yılın eylül ayında tohumlarının kırmızı kabuklarını çıkarıp direkt oda sıcaklığındaki saksının içine atmıştım. Deney amaçlı. Hiçbir şekilde yaşam belirtisi vermedi. Deneme yanılma tam olarak buydu demek. Bu yıl, ilk kez denediğim soğuk katlama yöntemini tekrar edeceğim. Ama kısım kısım. Aralarına birer hafta boşluk bırakarak. İlk tohumlarım uykuya yattılar. Bakalım sonuç ne olacak? Benjamin ağacım bu konuda bana toprağa ekim aşamasında yardımcı olmuştu. Benjaminler ne kadar pahalanmış bu arada. Orta boy bir benjamin ağacı 7.500 TL civarı.

Renkler ve Anılar Sergisi

-Sanatçıların eser karşılığı fidan bağışladığı disiplinler arası bir karma sergi-

Cumartesi günü Güzel Sanatlar Galerisi’nin önünden geçerken fark ettiğim sergi afişi o an içeriye girmeye yönlendirmişti beni. 15-21 Eylül tarihleri arası ziyarete açık Renkler ve Anılar adlı serginin bitimine 1 gün vardı. 

İçeriye girdiğimde hemen karşımda bir piyano, önünde de çekimleri yapılan gencecik ve muhteşem bir gelin ile damat vardı. Kendilerine ''Şahanesiniz!'' deyip çekimlerini bölmemek için duvarların girişe yakın kısımlarında asılı tablolardan birkaç tanesini fotoğrafladım ve anında soldaki odaya ışınlandım. Bana eşlik etmek üzere serginin son derece nazik ve güleryüzlü küratörü Sezen Sevinç hanım geldi odaya.

Sunay Akın İle ZAFERE GİDEN YOL

Kentimizin önemli kültür-sanat etkinliklerinden biri olarak 9-13 Ağustos 2025 tarihleri arasında düzenlenmesi planlanan 62. Uluslararası Troya Festivali kapsamındaki pek çok etkinlik, yaşadığımız yangın felaketi nedeniyle ileri tarihe ertelenmişti.

Bu etkinliklerden biri olan Sunay Akın'ın 13 Ağustos 2025 akşamı saat 21.00'de gerçekleştireceği ZAFERE GİDEN YOL adlı gösteri 11 Eylül Perşembe günü saat 20.00'ye alınmıştı. 

Elbette ki perşembe akşamı Özgürlük Parkı'nda yerimizi almıştık. İki saat süren gösterinin nasıl geçtiğini anlayamadık. 

Sunay Akın'ın önderliğinde sanki tarihi bir filmin içinde merakla yol alıyorduk. Bilmediğimiz pek çok önemli detay öğrendik. Kâh heyecanlandık, coşkuyla dolduk, kâh sinirlendik, kâh gözlerimiz doldu. Hatta ben 23. Tümen askerlerimiz Atatürk ile Tınaztepe köyünün içinden geçerlerken, köylü kızların odalarına koşup çeyiz sandıklarından çıkardıkları çiçekli işlemeleri ve oyaları hiç tereddüt etmeden askerlerin üzerine attığı anlarda epeyce ağladım. Neden mi? Çünkü yamaçtan aşağı köye doğru uygun adımlarla inen o askerlerin çoğu gencecik yaşında şehit olacak, ne düğünlerini ne de sevdiği kızın kuracakları yuva için hazırladığı çeyizi görebilecekti :(

Felix Nussbaum İle Yolda

Almanya'nın Osnabrück kenti Çanakkale ile 30 yıldır dost, 20 yıldır kardeş kent olarak yoluna devam ediyor. Yanı sıra her iki kent de ağır savaşların yıkıcı etkilerinden derin yaralar almalarına rağmen, hepsini tarihi bir ders olarak görüp insanlığın güzel özelliklerine yönelerek kendilerini ''Barışın Kenti'' olarak niteliyor. Hem Çanakkale hem Osnabrück kendini hoşgörüye, barışa ve örnek dünya kenti olmaya adadığından, kardeş kent olma yolunda da örnek teşkil ediyor.

Ressam Felix Nussbaum sağdaki erken dönem otoportresinde (1926) kendi Yahudi kimliğinin eleştirel sorgulamasıyla ilgilenmiş. Kendisini Yahudi cemaati kantoru ile birlikte Osnabrück sinagogunun iç mekânında tuval üzerine yağlıboya ile resmetmiş.

Kültür Yolu Festivali ve Kış Hazırlıkları

Eylül başından beri sonbahar serinliği var bariz biçimde. Özellikle hava karardıktan sonra. Şu an saat 22.30'a yaklaşıyor ve hava 21 °C. Bakalım devamı nasıl gelir? Kış şartları hafif mi geçecek yoksa dondurucu soğuklara mı maruz kalacağız?

Bir bilinmezliğe doğru yelken açtık bence. Kaç yıldır nezle /grip olmayan ben şifayı kapmışım zaten. Kafam kazan gibi ve sürekli ağrıyor. Yarın kendime bol limonlu ve pul biberli tavuk suyu çorba yapmalıyım. Buzları erimemiş tavuktan yapmak istemedim, bugünü A-ferin ile geçirdim. 

Çok bilen çok mu yanılır sahiden? Son 1 haftadır rutinimi değiştirince vücut tökezledi sanırım. Buralarda 30 Ağustos - 7 Eylül günlerini kapsayan T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Yolu Festivali var. Konserler Hamidiye Tabyaları'nda gerçekleşiyor. Hem bizim eve, hem şehir merkezine uzak bir bölge. Kendi aracınla gitsen korkunç park yeri sorunu var. O nedenle Belediye Halk otobüsüyle salı gün Ferhat Göçer konserine, dün yani cuma günü ise Haluk Levent'in konserine bir uğramak istedik. Abartısız en az 10 bine yakın izleyici gelmiş. Benim amacım zaten sanatçıyı görmek ve ayakta birkaç parça dinleyip geri dönüşü yürüyüş halinde yapmak idi. Sonuç hastalanmak oldu. Artık onca kalabalık ortamda grip virüsü mü kaptım yoksa düşük hava sıcaklığı mı yaramadı, bilmiyorum.

Yaşamın Yeni Bir Dönemine Geçiş Mi?

Günlük hayatınızın bir kesitinde gizemli bir şeyler yaşadığınız oldu mu hiç? Biraz daha açayım. Hiç ummadığınız biçimde görünmeyen bir el size tam da ihtiyaç anında yardım etti mi? 

Böyle bir soru karşısında, yaşam yolunda günler gelip geçerken ara sıra tesadüfi ya da esrarengiz bir şeyler yaşadığınızı düşünebilirsiniz. Ama benim bahsettiğim oldukça farklı bir durum. 

En iyisi hemen konuya gireyim. Yaklaşık bir yıl kadar önce böyle bir durum yaşadım ben. İlk kez. Detaylar inanılacak gibi değildi; ama ''Yaşam sürprizlerle doludur'' benzeri şeyler düşünüp geçiştiriyordum. Olmadı lakin. Dönüp dolaşıp ''Nasıl olabiliyor böyle bir şey?'' deyip paranormal bir şey yaşadığıma karar veriyor, ürperiyordum. Yanımda yol arkadaşım olmasa hayal gördüğümü falan sanabilirdim belki de. Fakat canlı şahidim eşliğinde ve elimdeki materyaller dahilinde başıma gelenler tümüyle gerçekti. 

Şimdi... Bundan 10 yıl kadar önce mandalaya merak sarmıştım. Önce kâğıtlara sonrasında taşlara bir şeyler çizmeye çalışıyordum. Sahilden taş toplama eylemlerim olsa da bir türlü dilediğim gibi düzgün ve bembeyaz bir taş bulamamış, çizdiklerim hoşuma gitmemeye başlayınca da bu sevdadan ''üzülerek'' vazgeçmiştim.

30 Ağustos Zafer Bayramımız Kutlu Olsun!

30 Ağustos Zafer Bayramımızın 103. Yılı Kutlu Olsun! 

Başta Büyük Önderimiz Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK ve silah arkadaşları olmak üzere tüm milli mücadele kahramanlarımıza sevgi, saygı, minnet ve rahmetle...🌹